Saigon
Door: Sjoerdtje
Blijf op de hoogte en volg Sander en Sjoerdtje
25 Oktober 2007 | Duitsland, Berlijn
Saigon
6 okt kwamen we dus aan op airport Saigon oftewel Ho Chi Ming City. We heben ons met een taxi naar het gebied laten brengen waar alle goedkopere hotels zaten en daar heeft Sander mij gedumpt met alle baggage. Je kan nl niet meer van tassen spreken als je beide twee keer moet lopen om alles alleen al een taxi in moet zetten...
Ik heb dus in een cafe gezeten terwijl Sander op zoek ging naar een goed hoteletje. Dat had ie na een yoghurt shake en een portie loempiaatjes al gevonden en gingen we inchecken, prima plekkie in de hoofdstraat dus dat zag er goed uit..
Die dag zijn we een beetje gaan rondlummelen in de stad, oftewel van terrasje naar terrasje gegaan. In Saigon word je om de 5 min vriendelijk doch herherherhherhaaldelijk gevraagd of je misschien een Lonely Planet (copy uiteraard) wilt kopen van een onmogelijk hoge stapel Lonely Planets die die verkopers bij zich dragen. Het zijn dus eigenlijk meer gewichtheffers dan boeken verkopers.. Wij zaten echter volledig relaxed op een terrasje en gingen dan vrolijk mee in een onderhandeling over een Lonely Planet die wij absoluut nog niet wouden lopen maar wel graag wouden onderzoeken wat de bodemprijzen waren. heel flauw van ons weer... Ik geloof dat we die bodem prijzen na een dag al doorhadden en hebben toen twee Lonely Planets gekocht, ze waren not amused....(wij wel, hahhhaa).
Ik heb ook nog twee cyclos ff goed duidelijk gemaakt dat er met een europese vrouw niet valt te spotten toen ze ons na een kort ritje waarvan de prijs duidelijk was afgesproken dachten te kunnen oplichten. Ze vroegen weer veel te veel en toen heb ik ze toch even heel duidelijk gemaakt dat ik daarvan niet gediend was, ze waren gelijk stil. Dit overkomt ons dus geen tweede keer en dat het die uitbrander van mij kwam was des te meer shokking voor ze geloof ik, mooi..
We kwamen op de tweede dag een stel tegen die we in Hoi An waren tegengekomen en daar hebben we s'middag lekker mee gedronken en gegeten. Terwijl zij in Hoi An nog niet zo in het oderhandelen zaten bleek dat we ze al aardig hadden aangestoken maar ook allang hadden gepasseerd, echt geweldig. zij waren al zo goed bezig dat ze over de prijs van een fles wijn in een restaurant gingen onderhandelen. Het mooie is dat dat ook makkelijk kan omdat elk restaurant dezelfde wijn schenkt (Dalat wine, rood of wit) en als je een beetje handig bent je wel kan uitvinden wat de aankoop prijs van de wijn is (wij hebben em voor 35.000 VDN kunnen kopen, dat is anderhalve euro). Die dag hebben we gelijk onze trips die we wouden doen geboekt bij een leuk bureautje, niet goedkoop maar hopenlijk wel heel erg de moeite waard.. We waren nl bang voor slecht eten geworden..ja je bent snel, heel snel verwend hier door het lekkere eten overal (en we blijven dus onderaan de ladder van Maslow steken).
Dag drie zijn we naar de tunnels van Cu Chi gegaan, heel indrukwekkend. We mochten even voelen hoe vreselijk smal zo'n tunneltje is door er 100meter doorheen te lopen/kruipen maar daar hadden de doorvoede westerlingen best moeite mee (ik ging in alle gemak aan kop, hahaha). Onze gids was een veteraan die voor de amerikanen heeft gevochten, een heel lief en passioneel vertellend mannetje maar ik kom hem helaas niet echt goed volgen.. Sander heeft met een Russisch geweer mogen schieten, nog nooit iemand zo blij gezien opweg om doof te worden... Ik had helaas de eer om hem te moeten fotograveren, dus de middag verliep daarna rustig.
Mekong Delta
10 okt zijn we voor een trip van twee dagen de Mekong Delta op gegaan. Na een hobbelige trip van een paar uur (het laatste stuk van de weg was volgens de gids nog niet af, volgens ons was er uberhaupt geen weg, dus het laatste uur stuiterden we van de banken, waarbij een niergordel echt geen overbodige luxe was geweest) kwamen we aan bij de plaats waar we met een motorbootje de Mekong Delta gingen bezoeken. Het bootje voer tussen huizen en marktjes door en daar hebben we aan land een paar ‘fabriekjes’gezocht, een dame die paper rice maakte (erg lekker, overal voor gebruikt, voor zoetigheid, als onderdeel van het eten etc), waar ze snoepjes van kokos maakten (ook lekker), we konden snake wine drinken/proeven wat volgens sander naar tequila smaakt en daar houd ik ook al niet van, dus ff nie.... Snake wine is btw rijstwijn met daarin meerdere slangen waarondere cobras en soms schorpioenen, het gif van de slangen schijnt echter in de slang te blijven maar daar ben ik niet zo zeker van... daarna naar mensen die rijstsnoep maakten wat ook super lekker is, en erg leuk om te zien. Hierna zijn we met kleine roeibootjes de kleine aftakkingen van de rivier doorgegaan, erg leuk en tipje spannend omdat het begon te donderen.. Bij onze lunch locatie waar we heerlijke vis hebben gegeten begon het weer vreselijk hard te regenen en onweren waardoor we helemaal niet konden fietsen, zo jammer vond Sander dat...
Uiteindelijk nat aangekomen aan wal moesen we nog een klein stukje met de bus om naar de haven te gaan waar onze grote boot lag. Heel luxe werden we daar naar een oud badhuis gebracht om daar een douche te nemen. Een normaal mens zou denken, ’zo wat netjes dat ze eraan denken dat we een lekker douche wel op prijs zouden stellen naar zo’n regenachtige dag en de bumpy ride’ maar wij hadden al gelijk door dat dit de enige douche zou worden van deze twee dagen (en wat jammer dat we dan altijd gelijk hebben...). Sander en ik waren zo sociaal om samen een douche te nemen maar helaas was deze al bezet door een enorme spin! Nu ben ik al ietjes minder panisch door de training in Australie maar er sloeg toch wel ene lichte paniek uit vanuit mijn keeltje.. Bij het halen van hulp kwamen er wat Vietnamesen met stokken om het beestje te doden (‘de helden’). Maargoed de paniek overkomen en gedoucht en daarna bier en koekjes ingeslagen voor op de boot. Op de kade maakten ze heerlijke verse wafels en een soort poffertjes van meel en kokosmelk, dat was zo lekker! Hier hebben we grof ingeslagen en met een nog grotere snelheid naar binnengewerkt, heerlijk die ga ik in Nederland proberen te maken. Uiteindelijk gingen we op de boot en die bleef uren varen. Slapen was beneden in een open slaapzaal maar dat was wel leuk voor een keer. We zijn eigenlijk gelijk aan dek gaan zitten en hebben daar gezeten (met bier en wijn) ver nadat het donker was in een urenlange lichtshow van bliksem totdat het zachtjes begon te regenen wat na het tandenpoetsen een monsoon was geworden en we na 5meter op de dek al zeiknat waren. Maar wel een heerlijke avond!
Slapen ging goed en we werden om 6.30 door de kapitein gewekt. De floating market had ons een uur eerder al moeten wekken maar daar hadden die Vietnamesen de slaapdiepte van hun gasten toch in onderschat, of zou het zijn dat we dat gegil van die vietnamesen zelfs in onze slaap al hebben leren negeren ;-) Ontbijt op het dek, lekker broodje ei en daarna gingen we in een motorbootje naar het dorpje in de buurt waar we een tempel gingen bezoeken. Na deze spannende en leerzame bezichtiging mochten we per twee in een klein roeibootje zitten en werden we door de drijvende dorpjes geleid. Onze roeister was nu niet razend enthousiast (dat ga je ten minste denken als ze al hijgend en puffend en klagend bij haar collega staat te roeien) en verdachten we ervan dat ze ons ergens wou dumpen om toch maar weer terug in de entertainment business te gaan, dus we hielden alle andere bootjes angstvallig in de gaten..
Bij aankomst hebben we haar maar meteen getipt als aanmoedigings prijs voor het echte eerlijke leven (of zodat ze ons ook weer terug zou brengen naar de boot ;-) ). Gezien we tijdens deze stop een moskee gingen bekijken (oke, geen tempel, maar wat ons betreft dezelfde categorie) zijn wij maar wat gaan drinken en de localen gaan lastigvallen. Na het korte bezoekje waarbij ze ons nog wat sjaaltjes wouden verkopen, hoe kan het ook anders, zijn we terug gegaan naar onze boot. Daar hebben we de rest van de dag op gezeten, lekker in de zon op het dek boekje lezen en binnen met een nederlands stel gaan klaverjassen. De terugreis met de bus was weer een ware kont massage en daarmee kwam deze super trip weer ten einde..
De laatste dag in Saigon hebben we nog wat inkopen gedaan om onze laatste dongs op te maken en bij onze favoriete restaurantje nog een keer ons favoriet gerecht te bestellen... En toen terug naar Nederland met heel veel baggage..
6 okt kwamen we dus aan op airport Saigon oftewel Ho Chi Ming City. We heben ons met een taxi naar het gebied laten brengen waar alle goedkopere hotels zaten en daar heeft Sander mij gedumpt met alle baggage. Je kan nl niet meer van tassen spreken als je beide twee keer moet lopen om alles alleen al een taxi in moet zetten...
Ik heb dus in een cafe gezeten terwijl Sander op zoek ging naar een goed hoteletje. Dat had ie na een yoghurt shake en een portie loempiaatjes al gevonden en gingen we inchecken, prima plekkie in de hoofdstraat dus dat zag er goed uit..
Die dag zijn we een beetje gaan rondlummelen in de stad, oftewel van terrasje naar terrasje gegaan. In Saigon word je om de 5 min vriendelijk doch herherherhherhaaldelijk gevraagd of je misschien een Lonely Planet (copy uiteraard) wilt kopen van een onmogelijk hoge stapel Lonely Planets die die verkopers bij zich dragen. Het zijn dus eigenlijk meer gewichtheffers dan boeken verkopers.. Wij zaten echter volledig relaxed op een terrasje en gingen dan vrolijk mee in een onderhandeling over een Lonely Planet die wij absoluut nog niet wouden lopen maar wel graag wouden onderzoeken wat de bodemprijzen waren. heel flauw van ons weer... Ik geloof dat we die bodem prijzen na een dag al doorhadden en hebben toen twee Lonely Planets gekocht, ze waren not amused....(wij wel, hahhhaa).
Ik heb ook nog twee cyclos ff goed duidelijk gemaakt dat er met een europese vrouw niet valt te spotten toen ze ons na een kort ritje waarvan de prijs duidelijk was afgesproken dachten te kunnen oplichten. Ze vroegen weer veel te veel en toen heb ik ze toch even heel duidelijk gemaakt dat ik daarvan niet gediend was, ze waren gelijk stil. Dit overkomt ons dus geen tweede keer en dat het die uitbrander van mij kwam was des te meer shokking voor ze geloof ik, mooi..
We kwamen op de tweede dag een stel tegen die we in Hoi An waren tegengekomen en daar hebben we s'middag lekker mee gedronken en gegeten. Terwijl zij in Hoi An nog niet zo in het oderhandelen zaten bleek dat we ze al aardig hadden aangestoken maar ook allang hadden gepasseerd, echt geweldig. zij waren al zo goed bezig dat ze over de prijs van een fles wijn in een restaurant gingen onderhandelen. Het mooie is dat dat ook makkelijk kan omdat elk restaurant dezelfde wijn schenkt (Dalat wine, rood of wit) en als je een beetje handig bent je wel kan uitvinden wat de aankoop prijs van de wijn is (wij hebben em voor 35.000 VDN kunnen kopen, dat is anderhalve euro). Die dag hebben we gelijk onze trips die we wouden doen geboekt bij een leuk bureautje, niet goedkoop maar hopenlijk wel heel erg de moeite waard.. We waren nl bang voor slecht eten geworden..ja je bent snel, heel snel verwend hier door het lekkere eten overal (en we blijven dus onderaan de ladder van Maslow steken).
Dag drie zijn we naar de tunnels van Cu Chi gegaan, heel indrukwekkend. We mochten even voelen hoe vreselijk smal zo'n tunneltje is door er 100meter doorheen te lopen/kruipen maar daar hadden de doorvoede westerlingen best moeite mee (ik ging in alle gemak aan kop, hahaha). Onze gids was een veteraan die voor de amerikanen heeft gevochten, een heel lief en passioneel vertellend mannetje maar ik kom hem helaas niet echt goed volgen.. Sander heeft met een Russisch geweer mogen schieten, nog nooit iemand zo blij gezien opweg om doof te worden... Ik had helaas de eer om hem te moeten fotograveren, dus de middag verliep daarna rustig.
Mekong Delta
10 okt zijn we voor een trip van twee dagen de Mekong Delta op gegaan. Na een hobbelige trip van een paar uur (het laatste stuk van de weg was volgens de gids nog niet af, volgens ons was er uberhaupt geen weg, dus het laatste uur stuiterden we van de banken, waarbij een niergordel echt geen overbodige luxe was geweest) kwamen we aan bij de plaats waar we met een motorbootje de Mekong Delta gingen bezoeken. Het bootje voer tussen huizen en marktjes door en daar hebben we aan land een paar ‘fabriekjes’gezocht, een dame die paper rice maakte (erg lekker, overal voor gebruikt, voor zoetigheid, als onderdeel van het eten etc), waar ze snoepjes van kokos maakten (ook lekker), we konden snake wine drinken/proeven wat volgens sander naar tequila smaakt en daar houd ik ook al niet van, dus ff nie.... Snake wine is btw rijstwijn met daarin meerdere slangen waarondere cobras en soms schorpioenen, het gif van de slangen schijnt echter in de slang te blijven maar daar ben ik niet zo zeker van... daarna naar mensen die rijstsnoep maakten wat ook super lekker is, en erg leuk om te zien. Hierna zijn we met kleine roeibootjes de kleine aftakkingen van de rivier doorgegaan, erg leuk en tipje spannend omdat het begon te donderen.. Bij onze lunch locatie waar we heerlijke vis hebben gegeten begon het weer vreselijk hard te regenen en onweren waardoor we helemaal niet konden fietsen, zo jammer vond Sander dat...
Uiteindelijk nat aangekomen aan wal moesen we nog een klein stukje met de bus om naar de haven te gaan waar onze grote boot lag. Heel luxe werden we daar naar een oud badhuis gebracht om daar een douche te nemen. Een normaal mens zou denken, ’zo wat netjes dat ze eraan denken dat we een lekker douche wel op prijs zouden stellen naar zo’n regenachtige dag en de bumpy ride’ maar wij hadden al gelijk door dat dit de enige douche zou worden van deze twee dagen (en wat jammer dat we dan altijd gelijk hebben...). Sander en ik waren zo sociaal om samen een douche te nemen maar helaas was deze al bezet door een enorme spin! Nu ben ik al ietjes minder panisch door de training in Australie maar er sloeg toch wel ene lichte paniek uit vanuit mijn keeltje.. Bij het halen van hulp kwamen er wat Vietnamesen met stokken om het beestje te doden (‘de helden’). Maargoed de paniek overkomen en gedoucht en daarna bier en koekjes ingeslagen voor op de boot. Op de kade maakten ze heerlijke verse wafels en een soort poffertjes van meel en kokosmelk, dat was zo lekker! Hier hebben we grof ingeslagen en met een nog grotere snelheid naar binnengewerkt, heerlijk die ga ik in Nederland proberen te maken. Uiteindelijk gingen we op de boot en die bleef uren varen. Slapen was beneden in een open slaapzaal maar dat was wel leuk voor een keer. We zijn eigenlijk gelijk aan dek gaan zitten en hebben daar gezeten (met bier en wijn) ver nadat het donker was in een urenlange lichtshow van bliksem totdat het zachtjes begon te regenen wat na het tandenpoetsen een monsoon was geworden en we na 5meter op de dek al zeiknat waren. Maar wel een heerlijke avond!
Slapen ging goed en we werden om 6.30 door de kapitein gewekt. De floating market had ons een uur eerder al moeten wekken maar daar hadden die Vietnamesen de slaapdiepte van hun gasten toch in onderschat, of zou het zijn dat we dat gegil van die vietnamesen zelfs in onze slaap al hebben leren negeren ;-) Ontbijt op het dek, lekker broodje ei en daarna gingen we in een motorbootje naar het dorpje in de buurt waar we een tempel gingen bezoeken. Na deze spannende en leerzame bezichtiging mochten we per twee in een klein roeibootje zitten en werden we door de drijvende dorpjes geleid. Onze roeister was nu niet razend enthousiast (dat ga je ten minste denken als ze al hijgend en puffend en klagend bij haar collega staat te roeien) en verdachten we ervan dat ze ons ergens wou dumpen om toch maar weer terug in de entertainment business te gaan, dus we hielden alle andere bootjes angstvallig in de gaten..
Bij aankomst hebben we haar maar meteen getipt als aanmoedigings prijs voor het echte eerlijke leven (of zodat ze ons ook weer terug zou brengen naar de boot ;-) ). Gezien we tijdens deze stop een moskee gingen bekijken (oke, geen tempel, maar wat ons betreft dezelfde categorie) zijn wij maar wat gaan drinken en de localen gaan lastigvallen. Na het korte bezoekje waarbij ze ons nog wat sjaaltjes wouden verkopen, hoe kan het ook anders, zijn we terug gegaan naar onze boot. Daar hebben we de rest van de dag op gezeten, lekker in de zon op het dek boekje lezen en binnen met een nederlands stel gaan klaverjassen. De terugreis met de bus was weer een ware kont massage en daarmee kwam deze super trip weer ten einde..
De laatste dag in Saigon hebben we nog wat inkopen gedaan om onze laatste dongs op te maken en bij onze favoriete restaurantje nog een keer ons favoriet gerecht te bestellen... En toen terug naar Nederland met heel veel baggage..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
