China deel 1

Eindelijk weer een verhaal. We lopen erg achter en we zijn tot halverwege China gekomen. Dus dit verhaal gaat over oost China. Deel 2 zal snel volgen.


Hong Kong

Na het Myanmar ontbijt van naan brood met bonen en banaan, vertrokken we 5 aug om 7 uur naar het vliegveld om naar Bangkok te gaan. Daar hebben we even kunnen internetten (na een maand cold turkey toch wel lekker) en met de familie, Michel en Ineke kunnen bellen, waardoor de 6 uur wachttijd nog veel te kort was (ik had mn moeder nog aan de lijn tijdens het boarden). Aangekomen in Hong Kong konden we gemakkelijk dank zij de stap-voor-stap-instructies van Violet, onze allereerste couchsurfing host, opvolgen naar haar appartement in de Miami Beach Towers, op de 35e etage aan de zee!! Gezien het al laat was hebben we even met haar gekletst en zijn toen gestrekt gegaan op de stretchers in de woonkamer, dat was ff wennen na al die luxe kamers in Myanmar, maar wel gratis ;-)

Violet, onze host, was me het typje wel. Geboren in Hong Kong en daardoor absoluut geen Chinees (dat ligt dus gevoelig)!, een tijdje in California gewoont/ gewerkt dus haar engels was heel goed, journaliste die freelance voor een Americaanse locale krant werkt vanuit het huis van haar tante, super behulpzaam, eet en drinkt alles wat je dr voorzet, kletst je de oren van je kop, is de absouut meest radicale environmentalist die wij ooit ontmoet hebben, contact gestoord, leeft voor CS (=couchsurfing) en controlfreek... welkom in HK

En even ter info: Hong Kong staat onder bewind van China maar is geen echt China. De Engelsen hebben HK aan China gegeven onder voorwaarde dat ze hun vrijheden wel zouden behouden tot 2050, daarna valt het compleet onder China.

De volgende dag na de koffie en vieze cake (maar nog zonder schimmel) gingen we super enthousiast de stad verkennen. Met de bus naar het centrum naar de Western Market, ik kwijlend een broodje uitzoeken bij de bakker (lang leve de civilizatie!!), beetje rondhangen bij de winkeltjes daar, Sander voor een mega maaltijd in een foodcourt, voor de cultuur naar de Man Ho tempel (oudste tempel van HK, best aardig), door de marktstraatjes van Graham & Li Yuen Street gelopen, gechilled in het HK park, HK vanaf de 43e etage in de Bank of China bekeken en geeindigd in de IFC Mall waar we bij Victoria Harbour genietend van het uitzicht vol enthousiasme een flesje koude witte wijn naar binnen slurpten, dat was lang geleden! Terug bij Violet wat met haar gekletst en knock out gegaan.

Dag twee naar Disney World!!! Dat was helemaal geweldig! We hadden al snel ontdekt hoe de fast pass werkte waardoor we zo snel mogelijk van de ene naar de andere attracties konden, zonder te wachten (ja, want wij hebben haast, zijn maar een jaar op vakantie..) dus 3 x space mountain in, 2 x naar de 3D show van Donald Duck, naar de super mooie live show van de Lion King en naar de animatie show van Stitch waar we meegenomen de show in (het zal weer es niet anders..). Stitch wou zijn net ontdekte planeet naar ons vernoemen totdat hij een spelfout maakte van onze namen (tja laat een chinees dan ook geen sjoerdtje spellen he..) waarbij hij per ongeluk de planeet delete’te (ipv het woord), geweldig! En hoe chineser kan het, de dag werd afgesloten met een knallend vuurwerk bij het kasteel van sneeuwwitje! Dat kunnen ze wel!

Dag drie, nee nog geen rustdag, shoppen!! En shoppen kunnen Chinezen als geen ander, dan zijn wij maar mietjes met z’n allen. Met de kennis dat electronica goedkoper is in HK dan waar dan ook moest ik er die dag aan geloven, alle kleine kut winkeltjes af op Mong Kok en maar prijzen vergelijken van onze shoplijst die bijna evenredig met het aantal bezochte winkels groeide. Als het aan Sander had gelegen waren we de volgende dag blut maar bepakt met de nieuwste gadgets naar Nederland gevlogen.. Glunderend ging ie er dan ook vandoor met de nieuwste full-hd filmcamera met onderwater zak. Gelukkig wist ik me nog netjes te beperken met een MacBook, een ipod en speaker setje.... Maar dit gaat van een ander budget dus we blijven toch nog even.. Helemaal murf van de prijzen zijn we om 18 uur eindelijk es gaan ontbijten en daarna op naar de Avenue of the Stars aan de skyline van HK voor de lightshow, lekker met een wijntje erbij, zie de pics. Mooi!! We love Hong Kong!

De volgende drie dagen was helemaal relaxt omdat Violet weg moest voor een CS meeting en wij in haar huis mochten blijven, yeahhh! Zonder haar ogen die in onze rug brandde bij elke beweging, en es relaxen in huis. Maar na dat electonica shoppen had ik ook wel zin in leuk shoppen dus ik naar de ladies market bij Mong Kok en Sander nog even verder waar we gisteren gebleven waren; daarna wat rondgelopen in de Kowloon Walled City Park en geluncht; nog ff geshopt en weer terug naar de skyline om de lightshow nog een keer te zien. En voor het eerst voor tienen terug om lekker samen in bad te gaan met een wijntje erbij, ff chillen zonder Mrs. Green ;-)

De volgende twee dagen hebben we het dus rustiger aan gedaan, heerlijk uitgeslapen, in de stad het Convention Centre gebouw bekeken; met de tram naar de Peak, waar je uitzicht hebt over de hele stad; naar de 50e etage van de IFC toren gegaan voor een uitzicht vanaf de andere kant vd stad; een ritje met de ferry genomen; geslenterd over de Tempel Street market, nogmaals genoten van de skyline, her en der wat geshopt; geinternet en toen was Violet alweer thuis, helaas... Begrijp ons niet verkeerd, het was super aardig dat ze ons haar huis aanbod, vooral toen ze zelf weg moest maar ze zat als we er waren bovenop ons! Elke beweging werd gevolgd en we moesten alles exact via haar instructies doen, en daarnaast had ze gewoon heel veel aandacht nodig, heeeel vermoeiend. Sander werd er op de tweede dag al gek van maar ik wist em over te halen om nog wat geduld te hebben. Maar we waren blij dat we uiteindelijk weg gingen. Ze was trouwens niet alleen terug, ze had een jongen meegenomen die een plekje zocht in HK dus die kon er ook nog wel bij.. Die nacht is ze met die jongen in de woonkamer gaan slapen, hij op de stretcher en zij op de houten bank..

Macau

12 Augustus, ons 3 jarige jubileum! En dat gingen we toepasselijk vieren in party town, ehh land Macau! Omdat we zo snel mogelijk weg wouden bij Violet hebben we maar ontbeten bij de KFC (hoe desperate ben je dan..) en zijn daarna met de ferry naar Macau gegaan. Daar was het weer bloody duur dus het goedkoopste shit hotelletje, het San Va Hospedaria, maar genomen voor 12 euro, grrrr daar hebben we normaal een villa voor... Maargoed.. Op naar de casiono’s! En veel en groot en groots en bling bling dat ze waren!!! Niet normaal, we keken onze ogen uit. Je mag ook overal gewoon naar binnen zonder je ID te laten zien, het gaat daar maar om een ding, gokken! En dat kunnen de Chinezen zoveel beter dan wij dus wij keken deze keer heerlijk toe hoe ze hun geld wegschoven. Bij een van de casiono’s, de Wym, was zelfs een geweldige water/lichtshow, zie de pics. En om het feestje af te maken zijn we heerlijk wijntjes gaan drinken in een van de barren. Gaaf landje Macau, absoluut leuk als tussenstop als je toch in China bent.

De volgende dag zijn we met de nodige handen en voeten bewegingen gaan informeren hoe we het beste naar Yangshuo konden komen en na het ontbijt die kant op gegaan. Eerst moesten we de grens over en met de bus naar Guangzhou waar we dan de nachttrein naar Guilin konden nemen.

China

Guangzhou

Na veel gedoe en gesleep met onze mega zware baggage kwamen we s’middags eindelijk in Guangzhou aan. Snel de metro vanaf de bus gepakt om zo nog de trein te kunnen pakken maarrrr... helaas kwamen we bij aankomst op het treinstation erachter dat we in de haast de Lonely Planet hadden laten liggen 2 haltes daarvoor. Dus Sander als een razende terug want dat boekie was nog even te belangrijk voor ons om kwijt te raken. Gelukkig lag het er nog en toen wouden we snel een kaartje kopen. HAAAA, ja maar dat gaat zomaar niet in China! Daarvoor moet je eerst achteraan sluiten in een énorme lange rij wachtenden om überhaupt het station in de komen! En vanaf daar moet je nog es in een net zo’n gezellig lange rij gaan staan bij een loket, wat een lol! En om het helemaal ongelooflijk te maken; Chinezen mogen pas het peron op als de trein er al staat. Ze kunnen natuulijk geen Chinezen overal vrij hebben lopen... Man, op deze manier zouden alleen nog bejaarden in Nederland met de trein kunnen. Na het zicht van die rij hebben we dus snel de conclusie getrokken dat we maar een hotel moesten nemen, en dat vond Sander sowieso niet erg.

Gelukkig stond er een ontvangstcommittee om ons naar een hotel te brengen dus die zijn we maar gevolgd. Gingen we naar de getto van Guangzhou! Waar alle Nigerianen zaten. Het hotel was wel heel luxe van binnen en we hadden het alleen maar voor één nachtje nodig dus toch maar gedaan. Ik mocht alleen de kamer niet uit van Sander (om ook bij de baggage te blijven) en met telefoon op speeddail naar Sander ging hij dan eten halen. En heerlijk was dat, een heerlijke luxe kamer en niets kunnen! Dus lekker wijntje gedronken, filmpies gekeken en wat gerommeld met foto’s enzo. De volgende dag wou ik het trein ticket kopen en bleek het uitverkocht te zijn voor die dag, ieiieeeiei shit. En voor de dag daarop waren alleen zitplaatsen vrij, nog meer IEIEIE, 24 uur zitten! toch maar gedaan anders zaten we wel erg lang opgesloten in de kamer (niet dat dat heeeel erg was, maar daarvoor zijn we niet in China). En het goede nieuws was dat we nog een dagje konden nixen, is aan ons besteed! Weer meer van hetzelfde gedaan en de tijd vloog. Voordat we uiteindelijk de trein in zijn gegaan hebben we nog even de stad verkend maar er was niets te doen, hierbij ons cocoonen als beste keuze van tijdsbesteding bevestigd voor Guangzhou

Yangshuo (welbekend om zijn luchtballon pleziervaarten ...)

Na een ongelooflijke K nacht in de trein, kwamen we gesloopt aan in Guilin. Daar de bus gepakt naar Yangshuo en een hotelletje (Yangshuo Youth Hostel) uitgezocht. Een heerlijk exemplaar dus gelijk maar geboekt voor een week, ff echt uitpakken. We zijn toen even het stadje ingelopen maar al snel met eten terug naar de kamer, en relaxen. De eerste volle dag zijn we in het dorp gebleven want het zag er aantrekkelijk genoeg uit van onze quick scan die eerste dag, veel winkeltjes! En tegen beter weten in hebben we allebeide een winterjas gekocht voor west China/ Nepal. Moe maar voldaan van’t shoppen hebben we een fles wijn gekocht en zijn met kleren en al de rivier ingesprongen om lekker af te koelen. Toen we daar zo zaten werden we telkens stiekum op de foto gezet door Chinezen, heel grappig. En wij maar terug zwaaien om duidelijk te maken dat we ze wel door hadden ;-).

De volgende dagen hebben we bijna elke dag een fiets gehuurd om die super mooie omgeving te verkennen. De fiets was ons eigenlijk bij het hotel beloofd maar na vreemde blikken en gedoe de eerste dag en een absolute ontkenning de tweede bleek dat we daarin waren opgelicht door de kerel die voor ons het hotel had geregeld, weer wat geleerd. We zijn in die dagen naar een park geweest met een enorme Banyan boom; de Moon Hill opgeklommen met uitzicht over het gebied; naar de Mud Cave lekker rollebollen in de glibberige modder; door grotten gevaren; nog wat wijntjes gedronken in de rivier in het dorp; kleine dorpjes bezocht; gezwommen bij de Dragon Bridge, waar Sander nog vanaf is gesprongen; samen met duitse Katja verdwaald geraakt omdat de locals je de weg niet willen wijzen omdat ze daar graag gidsen voor willen inzetten (dwars met de fiets voor rijststerrassen, groente tuintjes en een diep modderig moerras...), gegeten en gedronken met Katja, haar vriendin en 4 Nederlandse jongens na onze modder-door-ploeter-tocht, heel veel foto’s gemaakt van al het moois, gedronken in de rivier met ons voormalig buurman van Kanchanaburi (Thailand) uit Zuid Afrika, Yangshuo was super mooi en een relaxt dorpje!

Guilin

24 aug moesten we toch echt afscheid nemen van Yangshuo en gingen verder naar Guilin, maar twee uurtjes met de bus. Daar hebben we een lekker hotel gevonden en gelijk maar een tour geregeld voor de volgende dag naar de rijstterrassen van Longshen. Eens en nooit meer! Een georganiseerde tour met Chinezen! Het grootste deel van de dag hebben we in de bus gezeten en gewacht, niet mijn favoriete tijdsbesteding.. En uiteraard moesten wij nu ook het vlaggetje volgen.. Het gebied waar we naar toe gingen is wel spectaculair mooi maar het was leuker geweest als we er op eigen gelegenheid naartoe waren gegaan en daar waren gaan hiken, maar dat leek niet mogelijk in Guilin dus dit was het resultaat. We hebben wel zo’n twee uur zelf kunnen rondlopen in het gebied, super mooi. s’avonds zijn we naar de City Gate Park gegaan wat sfeervol verlicht is en naar de nachtmarkt, wat souveniertjes ingeslagen. Die avond is Sander z’n mobiel gejat terwijl ie een sigaartje zat te roken in de lobby, dus mee naar het politie bureau en shit.. Balen.

Na uitgecheckt te zijn en klaar voor de nachttrein naar Hangshuo kwamen we erachter dat Sander z’n bankpas kwijt was. Crises, want daar pinnen we altijd mee! Dus wij de kamer en alle spullen doorzocht, niets gevonden. En naar de Bank of China gebeld omdat hij daar (in Yangshuo) voor het laatst had gepint. Over de telefoon kwamen we er niet uit dus Sander naar een filiaal in Guilin, en daar hielpen ze hem wel goed. Bleek dat de pas in Yangshuo lag, maar die moest hij persoonlijk op komen halen met zn paspoort.... En dat terwijl onze trein over anderhalf uur zou gaan. KKKKKK.. Dus Sander op naar het treinstation om te proberen het kaartje om te ruilen voor een voor de volgende dag, onmogelijk leek ons! (denk aan die lange rijen...) Maaarrr, hij is zo wanhopig gaan doen, dat ie z’n bankpas kwijt was en geen geld meer had en dat ie terug moest en de trein dus niet kon nemen, dat het hem gelukt is! Zonder bij te betalen, 1.5 uur voor vertrek! Dus het was allemaal bloody onhandig, koste tijd, gestress en een beetje geld maarrr de schade was nog beperkt. Terug naar Yangshuo met de bus, terug naar ons hotel (YYH) en de volgende dag kon Sander z’n pas halen en gingen we weer terug naar Guilin om de nachttrein te pakken naar Hangshuo.

Hangshuo

Na een relaxte reis in de nachttrein waar we heerlijk hebben kunnen slapen kwamen we aan en gingen we met een Japanse fotograaf met de taxi mee naar een hotel, die was helaas nogal duur maar naar wat zoeken eromheen bleken er geen goedkopere te zijn voor BUITENLANDSE touristen. De Chinese regering wil nl niet dat wij in chabbie hotelletjes gaan slapen omdat wij alleen de rijke kant van China mogen zien... Balen, soms is een chabbie hotelletje wel prima. Dus betalen mochten we... Maar we kregen dan wel eindelijk een lekker zacht bed, het lekkerste bed sinds tijden want de bedden in China zijn allemaal keihard. En, ja het gebeurd mij ook wel es, ik voelde me niet tof die dag, dus het was erg welkom. Het hotel lag aan het Westlake en toen we daar even gingen kijken werden we echt bijna door de bliksem getroffen, hard was die knal! Iedereen schrok zich een hoedje en rende weg, wij inclusief. Daarna zijn we de stad ingegaan, wat rondgelopen en onszelf getrakeerd op een dineetje bij de MacDonalds! Heerlijk!! Als je elke dag rijst naar binnen loopt te metselen is de smaak van patatjes, mayo, curry, uitjes (ik krijg nu alweer trek) toch overheerlijk! Maar snacken is in Azie stukken duurder dan locaal eten dus we doen het niet zo vaak, en bovendien zie ik het ook niet als eten, het is gewoon lekker op z’n tijd.

De volgende dag een fiets gehuurd en rond het meer gefiets, daarna gelopen. Heel veel Chinese toeristen tegen gekomen, met hun basebal caps op en achter het vlaggetje aan, zielug toch als het zo moet...Daarna met een enorme omweg naar het station gelopen om uitgeblust aan te komen, kaartje naar Shanghai gekocht voor de volgende dag en met de bus naar de Carrefour! Lekker stokbrood, vieze kaas (maar ja, je moet wat), yoghurt en melk gekocht (wij zijn ook echt Hollanders...) en dat op de kamer opgepeuzeld en genoten van het lekkere bed. Hangshou is best leuk maar niet bijzonder, kan je missen

Shanghai

Na twee uurtjes in de hoge-snelheids trein kwamen we aan in de stad van 30 miljoen! Met de metro gingen we naar het huis van onze couchsurfing host daar, de CEO van General Motors te Shanghai, die woonde in Padong het business district van Shanghai. Daar aangekomen liet ie ons onze eigen kamer zien, een mega kamer met eigen luxe badkamer!! Een vijf sterren hotel!! We hadden een flesje wijn voor ze meegenomen en zijn aan hun overheerlijke koude witte wijn gegaan uit echt wijnglazen!! (dat hadden we eigenlijk niet meer gehad sinds onze vakantie in Nederland) plus stokbrood met Nederlandse kaas!! en een heerlijke salade, ennnn Heineken! Genietend van dit alles leerden we onze hosts, Nishant en Sondra kennen. Het waren echte leuke mensen, expats uit India en later kwam er nog een vriend van ze langs die ook gezellig was. De tijd vloog voorbij en gingen ze het diner voorbereiden, weer gegeten en meer gedronken. Uiteindelijk was iedereen te moe om nog weg te gaan en zijn we binnen gebleven en een fimpje gekeken. Heerlijk relaxt alsof je bij je eigen vrienden logeert. De volgende dag na het heerlijke ontbijt van brood met echt kaas en yoghurt, ze waren echt super gastvrij, zijn we de stad ingegaan. Met de ferry naar de overkant en toen we een tailor-Mall tegenkwamen konden we het niet laten wat opdrachtjes neer te leggen, twee complete pakken met overhemden, een rib colbert en stropdassen voor Sander, een pakje, twee jurken twee overhemden en een jas voor mij... En we waren weer een paar dagen zoet met dit passen.. Nog wat in de straatjes daar rondgelopen en terug naar Nishant gegaan toen deze belde om ons uit te nodigen mee te eten. Weer heerlijk bij ze gegeten, Sondra had speciaal Indian voor ons gemaakt.

De volgende dag was het tijd om te gaan, Nishant moest weer aan het werk en dan wouden we niet hosten, dus op zoek naar een hostel. Uitgekomen op de Blue Mountains in de stad en daar 6 dagen gebleven. In die tijd de stad verkend; beetje doelloos door kleine straat gedoold, door de French Consession gewandeld; geshopt op East Nanning Street en East Huaihai Road en de Qipu market; in het park bij People Square gezeten; met de ferry naar Pudong om daar aan het water aan de skyline veel wijntjes te drinken (heel gezellig daar), een dronken Sander terug naar het hostel nemend, zingend ‘You never walk alone’ (schaam..) en tussendoor onze kleding gepast en uiteindelijk verstuurd naar Nederland. 5 September hebben we de nachttrein, helaas zittend!! naar Beijing genomen, wat een K reis. Er waren zelfs mensen die geen zitplaats hadden en op de gangpaden tegen ons aan zaten te leunen, wat een land..

Beijing

Aangekomen in Beijing moesten we nog even creatief zijn om op tijd bij onze couchsurfing hostes aan te komen omdat er een enorme rij stond bij de ingang van de metro EN bij de rij voor de taxi’s. Als je je netjes aanpast dan sta je daar een uur zonder vooruit te komen.. En wij als Hollanders hebben daar uiteraard geen zin en tijd voor. Bovendien moesten we voor 8.30 bij Annemarie zijn omdat ze dan naar de kerk ging. Dus wij snel het station verlaten en aan de andere kant een taxi genomen. Na de uitleg van Annemarie over de telefoon aan de taxi chauffeur ging het vlot en waren we op tijd om even later in haar logeerbedje te kunnen duiken. Annemarie is een super toffe vrouw, mijn leeftijd, komt uit het oosten van Ned, werkt bij de Canadese ambasade en woont al 5 jaar in Beijing EN heeft een kat Sammy waarbij wij op de kamer mochten slapen, gezellig! (tot 5 uur s’morgens als zij dacht dat het etenstijd was en ik haar dan op het balkon deponeerde).

Gezien het behoorlijk koud was bij aankomst en we geen jassen of lange broeken bij ons hadden (dit was de eerste koude/ frisse dag sinds vertrek uit Ned.) zijn we die middag maar doelgericht gaan shoppen, en met succes! Nieuwe jassen, truien en broeken en we konden ons weer es echt aankleden, raar is dat na 9 maanden. Terug van het shoppen zijn we gezellig met Annemarie gaan eten.

We zijn toen nog 5 dagen bij Annemarie gebleven en zij was wel onze favoriete host, zo relaxt. Ze liet ons gewoon volledig onze gang gaan en als we bij haar waren was het gezellig. Gezien we nog maar een klein stukje van China hadden gezien en nog veel meer wouden gingen we de volgende dag naar het visum bureau. Wat een drama, geen mens die engels sprak en ik moest de info er uittrekken mbv anderen die wel een beetje engels spraken (wij gebruiken hier in China iedereen als tolk die we maar kunnen vinden..). De conclusie was dat Sander en ik individueel een bankrekening in China moesten openen, daar 2100 euro op moesten storten wat 2 maanden bevroren zou worden (eigenlijk dus borg geld) en dat nooit meer terug zouden zien omdat we na die 2 maanden buiten China zouden zijn en dan kan je ernaar fluiten. Goed geregeld (van de regering) niet waar? Daarnaast hadden we ook nog een verklaring van een hotel nodig waar we verbleven, wat we niet deden en dus niet konden krijgen, maar dat maakte al niet uit. Helemaal pissed off van al het gedoe zijn we maar weg gegaan om onze kostbare resterende tijd goed te benutten. We zijn toen naar het Olympisch Stadion gegaan (the Birdsnest en de Bubble/het zwembad). Indrukwekkende mooie gebouwen, helaas wel op z’n Chinees gebouwd want het dak begint al te roesten en het schijnt niet eens dicht te kunnen, hier kwamen ze ergens halverwege de bouw achter.... in de doofpot die handel, helaas voor China hebben wij een tolk die bij een ambassade werkt ;-).... daarnaast hebben ze het zo gebouwd dat niemand het na de olympische spelen nog kan gebruiken, het is dus een soort museum nu, efficient weer..

s’avonds terug bij Annemarie bleek dat haar een visa run vanaf Hong Kong ook het beste leek. Dus wij een trein kaartje voor de nachttrein besteld via een agent van haar en terwijl ik dat deed belde Violet. Ze was ook in Beijing en wou wel afspreken (wij niet...) en wou vragen of we nog terugkwamen in HK, toevallig wel, dus nodigde ze ons uit weer bij haar te logeren. Probleem opgelost! s’avonds gezellig met Annemarie gekletst.

Next day, naar de Forbidden City en alle parken die eromheen liggen. Eigenlijk, waar we ook al een beetje bang voor waren, vonden we het niet heel indrukwekkend.. Het is feitelijk gewoon heel erg groot, maar erg kaal, slecht onderhouden, kleurloos en leeg.... Maar als je er toch bent moet je het gezien hebben toch? Check.. Jinshan Park tegenover de FC was wel weer heel mooi, we hebben daar even lekker gezeten en zijn naar boven gelopen naar de Paviljoens vanuit waar je een uitzicht hebt over de hele stad. Achter dit park zijn allemaal kleine straatjes, soort volksbuurtje, waar het super leuk is om doorheen te lopen, lekker dumplings gegeten en geeindigd in het Beihai Park met een wijntje/biertje.

De volgende twee dagen zijn we naar het gebouw van Performing Arts geweest en vooral veel rondgelopen in de Hutongs dat zijn volksbuurtjes met kleine straatjes, hele kleine huisjes, zelfs zonder toiletten (dus public toilets in elke straat, dat is vast red. nieuw) en bij het Hohai meer op lounge banken cocktails gedronken, heel relaxt daar!

De laatste dag in Beijing zijn we uiteraard naar de Muur gegaan, en wel bij Mutianyu. We hadden zelf een andere plek voor ogen maar zjin door een locale vrouw meegenomen naar dit dorp (waarschijnlijk zodat zij de taxi kon delen met ons..). Maargoed, het was wel een mooie plek om de muur te zien en rustig, geen polanaise Chinezen, geen vlaggetjes en geen winkeltjes op de muur. Er was natuurlijk wel weer een kabelbaan voor die luie Chinezen om omhoog te gaan maar wij gingen uiteraard te voet, 20 minuutjes dus best te doen. Daarna het hele stuk van de muur afgelopen plus nog een stukje van het illegale/niet gerestaureerde deel. En voor degenen die opletten bij het foto’s kijken, we hadden onze longyi’s bij ons omdat we de familie van het restaurantje in Bagan/ Myanmar beloofd hadden een foto met longyi aan op de muur te maken, dus gedaan. Terug in de stad zijn we nog naar de eet-markt Doncheng gegaan waar ze zeepaardjes, levende schorpioenen, zeesterren ed. op een stokje verkopen. Heel brrrr om te zien en zo exotisch zijn we zelf niet gegaan, maar Sander heeft nog op de valreep Peking Eend kunnen eten, check...

Hong Kong, visa run

12 September time to go, met de taxi naar het station en op de nachttrein naar Hong Kong. Er was niemand in onze coupe maar helaas kwam Violet er daardoor wel bij... En die vroeg weer een hoop aandacht. Maargoed, aangekomen in HK konden we rechtstreeks naar haar huis (zij kwam later) om te relaxen. De volgende dag druk programma, eerst visum aanvraag gedaan; daarna de laarzen gekocht die ik een maand eerder had gezien; naar een boekenwinkel; naar Mong Kok en daarna als een speer terug naar Violet omdat fase 8 inging van het tyfoon alarm waarbij alle business en openbaar vervoer etc stil komt te liggen. We hadden om het een beetje gezellig te maken bier, wijn, chips en koekies meegenomen en dat ging er weer makkelijk in bij Violet. De tyfoon was mooi te zien vanaf haar appartement op de 35e, check ;-) ook weer meegemaakt.

De dagen daarop wouden we even niet al te veel meer doen, moe van al het gevlieg. Helaas werkt Violet thuis dus daar wouden we ook niet de hele dag blijven en daarom maar de deur en naar de bieb om wat te internetten en tussendoor bij het water om te eten en wijntjes te drinken, en vervolgens s’avonds vroeg naar bed om de Violet-tijd een beetje te beperken, best ok. Gezien ze de hele tijd de stekkers obsessief in de gaten hield en ze die uitzette als zij dacht dat het kon hebben we haar gezegd dat we niets meer aan zouden laten als we het niet gebruikten zodat zij niet meer op ons hoefde te letten, prima deal dacht ik (maar dat bleek achteraf niet..). En omdat we dus een beetje reis moe waren; plus het feit dat Sander in het ziekenhuis in Shanghai te horen had gekregen dat z’n heup, die al tijden zeer deed na inspanningen, een scheurtje had. Dus een week rust nodig had, hadden we besloten een kleine break (oftewel vakantie) in te lassen. En onze keuze was gevallen op Bali, dus dat hebben we die dagen geboekt. Heerlijk vooruitzicht, ookal klinkt het raar, even vakantie van het reizen...

De tweede internet/hang dag gaf Violet ons de opdracht koffie voor haar te kopen omdat die bijna op was (was niet het geval had ik gezien) en wij die maar moesten vervangen omdat wij elke dag een kopje slappe hap van d’r kregen. Nu reageren wij niet zo lekker op commando.... En al helemaal niet van iemand die we niet mogen (we konden d’r onderhand wel schieten met dr gedoe) dus zeiden dat we het zouden halen als we in een supermarkt kwamen. Die avond terug bij haar, zonder koffie, kregen we de wind van voren dat we het niet voor haar over hadden om koffie voor d’r te kopen en toen hadden we het gehad... Veel geschreeuw en frustratie kwam naar boven, eindigend in ons vertrek, shaky van de ruzie, want dat hadden we niet gewild, gingen we op zoek naar een hotel. Ik had al een optie keuze klaar liggen en eindelijk ter plekke waren we aan de ene kant super blij van d’r af te zijn, onze vrijheid weer terug! een schone kamer, we mochten weer alles opladen wat wij wouden. Maar het was toch niet leuk om zo weg te gaan, ik vind haar eigenlijk gewoon zielug.

We hadden toen nog drie dagen in de stad voordat we naar Bali zouden vliegen. Daarin hebben we wat rondgeslenterd, wat geshopt, de licht show nog een keer bekeken, lekker aan de skyline gezeten met een boekje & ‘n wijntje, nog een keer nu het nog kon naar de MacDonals, ritje met de ferry, naar het strand en naar de vuurwerk show in Tuen Mun waarbij we in het VIP vak mochten van de agenten, en toen was het time to go: vakantie!!

Voor de foto's zie:
http://picasaweb.google.com/sanderensjoerdtje/HongKong#
http://picasaweb.google.com/sanderensjoerdtje/Macau#
http://picasaweb.google.com/sanderensjoerdtje/OostChina#