Who's Lekima?

Hue

Hier zijn we maar 2 nachtjes en 1 dag gebleven en de cultuur kon ons redelijk gestolen worden dus heel

veel van de stad hebben we niet gezien. We hadden een heerlijke kamer met super balkon en dat was al gezellig genoeg :-)

Oke, wel iets aan cultuur gedaan, nl de forbidden purple city bekeken, (in de gloeiende hitte), totdat het (goddank!) ging regenen en we naar huis mochten ik bedoel moesten.

Na Hue stond Hoi An gepland, een bus trip van slechts 2 uurtjes werd ons beloofd en wat uiteraard weer ruim 4 uur werden. Buschauffeur zijn is wel de best baan die je kan hebben hier, om de 2 uur wordt je getracteerd op een uitgebreide maaltijd omdat je je domme rijke toeristen die een kant op kunnen dropt in een veel te duur gat waar ze uit ellende altijd wel wat gaan kopen, tja en wij passen ons al aardig aan... maar het was best lekker, beef om 10uur..

Hoi An was een verademing na die drukke steden, lekker rustig! We zijn in hetzelfde hotel gaan zitten als Sander 3 jaar geleden in zat omdat die prima was, 9 dollar per nacht incl heerlijk ontbijt, internet en niet geheel onbelangrijk: een zwembad! We hebben het ons hier bijna een week niet al te druk gemaakt behalve dan zo'n 2 a 3 keer per dag weer bij een tailor kleding passen, tjonge das nog hard werken! We hebben eigenlijk alles bij een tailor neergelegd omdat we daar een goed gevoel bij hadden, Bebe, ze sprak ten minste goed engels en we hadden de duidelijke deal dat als we niet tevreden waren het niet hoefden te nemen, dat dametje had er alle vertrouwen in. En zoveel als we kunnen onderhandelen over een heel prutje van zeg 2/3 dollar zo weinig hebben we hier weer onderhandeld over bijna 1000 dollar. Maar ja, we wouden
gewoon kwaliteit en daar willen we dan wel voor betalen. En het is in the end helemaal goed gekomen, modeshow volgt dus nog (we zijn straks zelf ook wel benieuwd hoe het eruit ziet zonder slippers).

Vanaf Hoi An was het plan om naar een super resort te gaan voor een paar dagen en om kite surf les te nemen, dit in NaTrang of Mui Neh. Maar gezien dit toch een behoorlijk afstand is en we daar ook weer door wouden naar Saigon (wat ook weer tijd kost) en ons favoriete resort heel duur was, hebben we een alternatief gekozen: Phu Quoc. Dit is een heel mooi eiland onder Saigon waar heel veel luxe resorts zitten maar waar het toerisme nog niet helemaal op gang is gekomen, klonk helemaal goed!

Dus wij met de taxi naar Danang (klein stukje omhoog is dat). Die rit was trouwens nog even bijzonder..

Want we waren net de stad uit toen onze taxichauffeur stopte en wisselde van plek met een bijrijder (wij dachten dat het weer zo'n local was die weer es een gratis lift kreeg, is heel normaal hier), de taxi kwam vervolgens hortend en stootend vooruit, druk toeterend naar al het andere verkeer wat zich in een staal van 2 km van hem bevond, ja je raad het al: die kerel kreeg gewoon rijles! Na een paar minuten kwamen we bij van de shock of was Sander zo misselijk en keek ik es op de klok dat we zeiden egen de echte chauffeur dat we toch echt liever hadden dat hij weer reed. Hij 'Yes Yes, hihihihihi' en het reed gewoon door.... De tweede keer dat we het vroegen stond de taxi snel aan de zijkant, je moet wel heeeeel duidelijk zijn tegen die gastjes. Ach, dat kunnen we best wel hoor.

Maar goed, wij met het vliegtuig van Danang naar Saigon (dat ging verbazingwekkend goed, geen extra kosten deze keer), en van Saigon overstappen naar Phu Quoc, ging ook helemaal goed. Aangekomen in de monsoon op ons paradijselijk eiland vroegen we ons wel even af waar we in godsnaam mee bezig waren om tijdens de monsoon naar Vietnam te gaan en dat we gelukkig al twee weken erg veel geluk hadden gehad met het weer. Op het vliegveld werden we vriendelijk opgevangen door zo'n 30 sales mannetjes die ons met alle plezier naar hun resort wouden brengen. We hebben zelf maar met een taxichauffeur alle (nou ja, veel) resorts afgezocht en tussen de plensende buien er een uitgezocht met een heel mooi en gelukkig heel dom Vietnamees receptioniste waarmee we een goede prijs hebben kunnen bedingen (laten heeft Sander dat nog even verergerd met een ietjes nadelige nieuwe koers VDN-EUR).

Het restaurant wat onderdeel was van onze keuze was ook erg goed en lekkere wijn, dus we zijn vroeg dronken naar bed gegaan. De volgende ochtend weer een beetje bij zinnen wouden we maar gaan kijken hoe we in godsnaam van dit wel heel erg nat eiland konden komen. Wij een motorbike gehuurd en alles afgegaan, in de echt: stromende regen! zo hard regent het niet vaak tot nooit in Nederland. Er ging geen enkele boot meer, de vluchten naar Rach Gia (die we wouden om zo naar de Mekong Delta te komen) ging pas na 4 dagen! en die terug naar Saigon (die veel duurder was en waar we eigenlijk niet naar toe wouden) pas over 3 dagen!!! Hmm, leuk zo'n spontane verandering van plan.. Terug naar het resort om erover na te denken
vroegen we ons af wat we in hemelsnaam konden doen in ons nat paradijs, en tja we hadden zo'n 100 films gekocht dus zou best lekker zijn om er ook een paar te kijken voordat alleen de douane ervan gaat genieten. Dus sander (want daar moet je natuurlijk een man opaf sturen en zelf aan de wijn gaan, lekker droog in je bungalow) op zoek naar een dvd speler. Niet te vinden en ons resort kon er ook niet een regelen. Dus ja wat moet je dan?

'Uitchecken en gelijk naar een resort gaan waar ze een dvd op de kamer hebben' is daarop Sanders antwoord, en ik kreeg zeker wel 5 min om alle tassen te pakken want het busje van het resort stond al te wachten, tja een georganiseerd groepjes zijn we..Dit was een helemaal over de top super luxe resort en we
hebben heerlijk de hele dag en avond op ons bed van 1.8m zeker 5 filmpjes gezien. hahaha, wat kan dat lekker zijn.

De volgende dag klaarde het al een beetje op en ja hoor de derde dag kwam de zon al even gedag zeggen.

Was een kort en krachtig bezoekje waar ik me al gelijk aan verbrande maar we werden er wel heel hoopvol van. De volgende dag konden we zelfs al de hele dag buiten blijven aan het zwembad en dat werd alleen maar beter, en dan is het echt een paradijs!

Het ontbijt was echt goddelijk!!! en zoveel! Dat alleen al maakte het helemaal de moeite waard. Het eten was voor de rest erg duur maar tegenover ons resort zaten een paar local restaurantjes waar ze super konden koken, MacDonnalds is trendy ermee vergeleken maar goed eten! En ze waren zo blij al wij er kwamen eten. Bij een van die tentjes wat net overgenomen is door Australiers hebben we zelf de steamed springrolls op de kaart laten zetten en die gaan ze ook echt 'Sanders springrolls' noemen (mijn naam zou
een beetje wreed zijn want dat verkoopt natuurlijk nooit). Dus wie ooit in de buurt van Phu Quoc is ga er naar de Hopp Inn tegenover de Blue Lagoon voor Sanders springrolls.

Maar helaas er komt een tijd van gaan en... We zijn de 6e weer terug gevlogen naar Saigon en hier blijven we tot de 12e tot we terug vliegen. Vandaag een trip naar Cu Chi gedaan, de tunnels die de Vietcong in de oorlog gebruikten en we doen overmorgen een twee daagse trip over de Mekong Delta (rivier) op een boot waarbij we ook overnachten op de boot, helemaal leuk.

Dus dit is denk ik het laatste berichtjes, we gaan nog lekker een paar dagen chillen!

Groetjes!!!
Sander en Sjoerdtje